Stałe ocieplanie się i wilgotnienie klimatu doprowadziło do zasadniczych zmian
środowiska naturalnego. W omawianym okresie, określanym na obszarze Niżu Europejskiego
jako mezolit, rozprzestrzeniły się lasy mieszane, obfitujące w różne gatunki
roślin jadalnych oraz w zwierzynę łowną, zbliżoną do współczesnej. Powszechna
dostępność pożywienia zapewniała coraz liczniejszym gromadom ludzkim bezpieczną
egzystencję, opartą na rozwiniętym zbieractwie, myślistwie, ptasznictwie i rybołówstwie
[
01], [
02],
[
03], [
04].
Nowe warunki otoczenia spowodowały zmiany w sposobie życia i organizacji społecznej.
Zamiast sezonowych, gromadnych polowań i przemieszczania się na znaczne odległości,
polowano w najbliższej okolicy w małych grupach lub w pojedynkę. Wpływało to
na większą stabilność osadnictwa i przywiązanie poszczególnych grup ludzkich
do określonych obszarów. Ludność mezolityczna, która częściowo napłynęła do Wielkopolski
z północy i zachodu, najchętniej osiedlała się na terenach o zróżnicowanej rzeźbie
i dobrze rozwiniętej sieci wodnej. Z okresem tym wiążą się najstarsze w naszym
regionie ślady praktykowania obrządku pogrzebowego, świadczące o rozwiniętym
kulcie zmarłych i wierze w życie pozagrobowe.
Pokaz zdjęć
