Prace nad katalogowaniem zabytków archeologicznych Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego rozpoczął H. Feldmanowski. Po nim, katalogowanie kontynuował B. Erzepki.

Najstarsze karty katalogowe zabytków mają numerację ciągłą od numeru 1 do 3749. W latach późniejszych system ten zmieniono, wprowadzając numery katalogu oznaczone rokiem i numerem zabytku w danym roku. W chwili obecnej katalog zbiorów Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, znajdujący się w Muzeum Archeologicznym liczy ponad 6000 kart.

Karta katalogowa TPNP sporządzona dla zabytku archeologicznego składała się z 8 pól. Pole pierwsze obejmowało następujące hasła: numer inwentarza, numer katalogu, numer akt, numer dawny; pole drugie: miejsce znalezienia i powiat; w trzecim znajdowało się hasło opublikowano w; pola pod nimi przeznaczone były na opis przedmiotu oraz bliższe okoliczności znalezienia. W prawym górnym rogu karty umieszczono pole przeznaczone na rysunek a pod nim pole z hasłami: dawniejszy właściciel, rok i sposób nabycia. Ostatnie pole przeznaczone było na uwagi.