Rekonstrukcja osady najstarszej ludności rolniczej z około 4500 p.n.e.,
składająca się z dwóch par domostw, usytuowanych w pobliżu doliny rzeki
(na podstawie badań wykopaliskowych w Racocie, pow. Kościan).
Były to tzw. długie domy trapezowate (o wymiarach ok. 50 x 12 m)
zbudowane z dębowych słupów, mocowanych w rowie fundamentowym.
Ściany często wypełniano plecionką i uszczelniano gliną, a następnie bielono.