Wstęp
Realizowana w naszym kraju od kilku lat komputeryzacja ewidencji
stanowisk archeologicznych jest logiczną konsekwencją długofalowego,
ogólnopolskiego programu inwentaryzacji obiektów zabytkowych tej
kategorii, znanego pod nazwą "Archeologiczne Zdjęcie
Polski" (AZP). Przedsięwzięcie to, zapoczątkowane w roku 1978, oparte jest
na jednolitych zasadach penetracji terenowej i dokumentacji odkrytych obiektów.
W skład standardu AZP wchodzą:
- Siatka AZP, dzieląca obszar Polski na ok. 8.000 tzw. "obszarów AZP" o
wymiarach 5 x 7 km, stanowiących pojedyncze jednostki badawcze (ryc.
2 na str. 11),
- Mapa topograficzna danego obszaru AZP w skali 1:25.000 z naniesionym
położeniem wszystkich zewidencjonowanych stanowisk (ryc. 4 na str. 13),
- Karta Ewidencyjna Stanowiska Archeologicznego (KESA), złożona z 48 rubryk
(ryc. 5-6 na str. 14-15),
- Arkusz mapy topograficznej w skali 1:10.000 z naniesionym położeniem
wszystkich zewidencjonowanych stanowisk,
- Dwa spisy stanowisk, zewidencjonowanych w obrębie danego obszaru AZP:
5.1 Spis alfabetyczny według miejscowości i numeru stanowiska w miejscowości,
5.2 Spis według numerów stanowisk na obszarze AZP,
- Zestawienie stanowisk na danym obszarze AZP pod względem ich klasyfikacji
chronologiczno-kulturowej,
- Sprawozdanie z badań terenowych danego obszaru AZP.
Badaniami AZP objęto dotąd około 2/3 obszaru Polski, dokumentując niemal 500.000
stanowisk archeologicznych ze wszystkich okresów chronologicznych (od paleolitu
do średniowiecza).
Program komputerowy AZP_Fox, rel. 1.8 stanowi trzecią, znacznie rozszerzoną wersję
systemu tworzenia i obsługi baz danych o stanowiskach archeologicznych. Jego
pierwotna wersja powstała z inicjatywy Muzeum Archeologicznego w Poznaniu w roku
1986 pod nazwą System_AZP; w następnych latach program ten był wielokrotnie korygowany
i rozszerzany (por. rozdział 2.1.).
Ograniczenia finansowe nie pozwoliły, jak dotąd, na utworzenie centralnej,
ogólnopolskiej bazy danych, co wymagałoby zastosowania komputera dużej mocy.
W tej sytuacji, jako rozwiązanie optymalne, zaproponowaliśmy model złożony
z szeregu rozproszonych, regionalnych baz danych, opartych na jednolitej strukturze
danych i zarządzanych za pomocą identycznego oprogramowania, zainstalowanego
na komputerach klasy PC. W roku 1990 program System AZP został przyjęty przez
Ośrodek Dokumentacji Zabytków jako standardowe oprogramowanie dla placówek
Państwowej Słuaby Ochrony Zabytków. Dotąd zarejestrowano ponad 60 użytkowników
omawianego programu; wprowadzili oni już około 200.000 kart ewidencyjnych AZP.
Prezentowany tu system umożliwia automatyczne wykonywanie następujących czynności:
- Tworzenie baz danych , zawierających zestaw reprezentatywnych informacji
o stanowiskach archeologicznych (w oparciu o Kartę Ewidencji Stanowiska
Archeologicznego, stosowaną w badaniach AZP; ryc. 5-6 na s. 14-15),
- Szybkie i łatwe zarządzanie :
- 2.1) całymi kartotekami , tj. ich dodawanie (Ekrany 11-12
na s. 36-37), kopiowanie (Ekrany 13-15 na s. 38-41), sortowanie
(Ekrany 15-19 na s. 40-45) i usuwanie (Ekran 20 na s. 44-45),
- 2.2) pojedynczymi kartami : dodawanie (Ekrany 44-46 na
s. 68-71), aktualizację (Ekrany 37-43 na s. 62-69) i usuwanie
(Ekran 47 na s. 72-73),
- Szybkie wyszukiwanie danych dzięki zastosowaniu łatwego
i uniwersalnego sposobu ich selekcji (warunek selekcji określany
jest przez użytkownika, który posiada dostęp do wszystkich
pól kartoteki, a ponadto może tworzyć warunki złożone , zawierające
szereg członów, połączonych dowolnymi operatorami logicznymi,
spójnikami i nawiasami; Ekrany 48-61 na s. 72-87),
- Mechanizm wstępnej analizy danych z możliwością prezentacji uzyskanych
wyników zarówno w formie tekstowej, jak i graficznej (Ekrany 62-70
na s. 86-95),
- Tworzenie wydruków wybranych danych w postaci dokumentów o zróżnicowanych
formatach, zarówno gotowych, jak i tworzonych przez użytkownika (Ekrany
71-79 na s. 96-105).
Ten nowoczesny sposób przetwarzania danych, zebranych uprzednio w postaci zapisu
magnetycznego, od kilku już lat jest obecny w codziennej praktyce instytucji
archeologicznych w wielu krajach, w tym również i w Polsce. Liczne przykłady
zastosowania techniki komputerowej wykazały bowiem jej wyższość nad tradycyjnymi,
dużo bardziej czasochłonnymi metodami gromadzenia, przetwarzania i kwerendy danych
archeologicznych. Podczas prac tego typu napotykamy bowiem nierzadko rozproszone,
niekompletne lub trudno czytelne zbiory danych, wymagające licznych uzupełnień
i weryfikacji (np. bogate archiwa rękopisów i maszynopisów, katalogi muzealne,
zawierające wielotysięczne zespoły kart itp.). Wszystkie te źródła wymagają przeglądania
ręcznego; często konieczne jest przejrzenie całego zbioru, gdyż daje się on jednorazowo
uporządkować tylko według jednej cechy (np. alfabetycznie według nazwy miejscowości).
Trudności te rozwiązuje kartoteka komputerowa (baza danych), gdyż łączy ona wszystkie
typy informacji w jednolity, zintegrowany format (rekord), który możemy łatwo
wyszukiwać, przeglądać na ekranie monitora, weryfikować (również w sposób masowy,
często - wysoce zautomatyzowany), poprawiać i uzupełniać, analizować, czy wreszcie
- powielać poprzez kopiowanie (nadal w formie elektronicznej, tj. bez użycia
papieru), przy zastosowaniu nowoczesnych nośników informacji (dyskietki, dyski
CD-ROM, wymienne twarde dyski itp.).
Rozwój systemu komputerowego AZP_Fox
Początki komputeryzacji: System_AZP
Wkrótce po rozwinięciu się na szerszą skali badan AZP, w poszczególnych województwach
zaczęły powstawać bogate rejestry archeologiczno-konserwatorskie, utworzone
z kart ewidencyjnych stanowisk archeologicznych; po kilku latach liczebność
ich sięgnęła ok. 5.000-25.000 pozycji na szczeblu wojewódzkim i ponad 200.000
- w archiwum ogólnokrajowym, znajdującym sii w Ośrodku Dokumentacji Zabytków
w Warszawie. Stało się wówczas oczywiste, że tylko zastosowanie techniki komputerowej
umoażiwi wydajne i skuteczne wykorzystanie tego cennego zasobu informacji archeologicznych.
W roku 1986 Muzeum Archeologiczne w Poznaniu przedstawiło pierwszą wersjię
programu do tworzenia i obsługi baz danych o stanowiskach archeologicznych
pod nazwą System_AZP, wersja 1.0. Opracowano go we współpracy z Politechniką
Poznańską (Ryszard Liska). System ten był przeznaczony do pracy z komputerami
8-bitowymi; napisano go w języku programowania dBASE II / CP/M. Przyjęta struktura
danych obejmowała - z nieistotnymi wyjątkami -pełen zakres informacji zawartych
na Karcie Ewidencyjnej Stanowiska Archeologicznego, stosowanej w badaniach
AZP (ryc. 5-6 na s. 14-15). Struktura ta składała sii z dwóch plików danych,
zawierających łącznie 41 pól.
W rezultacie dalszych prac, prowadzonych przez nasze Muzeum wspólnie z Zakładem
Sieci Komputerowych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu (Bogdan Gliniecki),
w 1989 roku powstała pierwsza wersja tegoa programu, przeznaczona dla komputerów
klasy PC (System_AZP, wersja 2.0 i następe). Zastosowano tu język programowania
Clipper '87 / DOS. Jak już wspomniano we wstępie, z uwagi na ograniczenia finansowe,
w dalszym rozwoju omawianego systemu zdecydowano się na wybór modelu zdecentralizowanego,
złoaonego z rozproszonych baz danych o charakterze regionalnym. Zostały one
zainstalowane na komputerach klasy PC, a do zarządzania nimi użyto identycznego
oprogramowania. Model ten uznano jako korzystniejszą alternatywę wobec kosztownej,
scentralizowanej bazy danych o zasięgu ogólnokrajowym. Kolejni użytkownicy
Systemu_AZP ocenili go jako program wydajny i łatwy w obsłudze. Wkrótce potem
został on oficjalnie uznany przez Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie
jako standardowe oprogramowanie dla placówek Paistwowej Służby Ochrony Zabytków.
W następnych latach omawiany program poddawano kolejnym udoskonaleniom, które
objęły również niewielkie zmiany w strukturze danych.
Program drugiej generacji: AZP_Fox
Po zakończeniu prac nad pierwszą wersją systemu dla komputerów klasy PC, zespół
skupiony przy Muzeum Archeologicznym w Poznaniu dysponował już stosunkowo bogatymi
doswiadczeniami, zebranymi podczas jego intensywnego użytkowania w codziennej
pracy muzealnej i konserwatorskiej. Jednocześnie, w miarę jak program rozpowszechniał
się w innych cziściach kraju, otrzymywaliśmy od dalszych użytkowników szereg
praktycznych uwag i sugestii dotyczących kierunków jego dalszego rozwoju. W
międzyczasie pojawiły się nowe, bardziej wydajne narzięzia programistyczne
do tworzenia systemów baz danych. Efektem splotu wszystkich tych czynników
było opracowanie następnej (trzeciej), gruntownie zmienionej wersji systemu,
przy zastosowaniu jednego z najnowszych i najwydajniejszych narzędzi programistycznych,
jakie były wówczas dostępne, tj. FoxPro, wersja 2.0 / DOS. Zadanie to zrealizwano
w roku 1993 we współpracy z firmą Datex Consulting Poznai (Marek Grajek, Michał
Kunze i Marek Wawrzyniak); w jego rezultacie powstał program AZP_Fox. Zachowując
dotychczasową strukturę danych (s. 24-25), wersja ta okazała się być ok. 15
razy szybsza i znacznie łatwiejsza w użyciu od poprzedniej.
Użytkownik otrzymał m.in. nastipujące usprawnienia:
(i) pełne sterowanie programem przy pomocy myszy i / lub systemu menus,
(ii) rozszerzoną kontroli poprawności wprowadzania danych,
(iii) pomoc kontekstową (tj. automatycznie dostosowywaną do miejsca w programie,
z którego została ona wywołana przez użytkownika),
(iv) edytor warunków selekcji, dający użytkownikowi dostęp do wszystkich pól
kartoteki
oraz do szeregu podstawowych operatorów logicznych,
(v) usprawnioną funkcję wstępnej analityki danych,
(vi) bogaty zestaw wydruków, w tym również definiowanych samodzielnie przez
użytkownika.
Zastosowanie nowego narzędzia programistycznego pozowoliło na przygotowanie
dwóch wersji systemu, w zależności od rodzaju używanego sprzętu: szybszej,
nazwanej AZP_Fox, wersja 1.5X, która wymaga co najmniej czterech megabajtów
(MB) pamiici RAM oraz standardowej, o nazwie AZP_Fox, wersja 1.5, którą można
uruchamiać na komputerach o znacznie mniejszej pamiici RAM (minimum: 2 MB).
W roku 1994 opracowano kolejną, zmodyfikowaną wersję systemu AZP_Fox, oznaczoną
jako wersja 1.65; do jej przygotowania posłużono się pakietem narzędziowym
FoxPro, wersja 2.5 / DOS. Po raz pierwszy wykonano wówczas dwie wersje językowe
systemu: polską i angielską. W konsekwencji, aktualna wersja systemu jest dostępna
w czterech wariantach: dwóch szybkich (X) i dwóch standardowych, z których
każdy występuje w wersji polsko- i angielskojęzycznej.
Opisywany system ulega kolejnym przemianom i ulepszeniom; aktualna wersja,
przygotowana przez Dorotę Chmiel z firmy Datex Consulting Poznań, oznaczona
jest jako 1.8 (w wersji polskiej) i 1.8 E (w wersji angielskiej). Omawiane
oprogramowanie jest rozpowszechniane bezpłatnie wśród wszystkich użytkowników
poprzednich wersji oraz innych zainteresowanych osób i instytucji. Obecnie
istnieje około 60 zarejestrowanych użytkowników tego programu, którzy wprowadzili
już ponad 200.000 kart ewidencyjnych stanowisk. W przygotowaniu znajduje się
koncepcja dalszej rozbudowy systemu, przewidująca m.in.:
1) włączenie do niego pewnych elementów graficznych (mapy
obszarów AZP, rysunki ważniejszych materiałów zabytkowych),
2) automatyczne wypełnianie karty KESA.
W swym obecnym kształcie, system AZP_Fox pomyślany jest jako narzędzie do
tworzenia podstawowej dokumentacji archeologicznej oraz do jej efektywnego
wykorzystywania na różnych polach profesjonalnej działalności archeologicznej,
tj.: naukowo-badawczym, muzealnym, konserwatorskim i dydaktyczno-edukacyjnym.
Twórcy systemu adresują go do zespołów badawczych i indywidualnych badaczy,
muzeów archeologicznych oraz Konserwatorów Zabytków Archeologicznych. Posługując
się systemem AZP_Fox, archeolog może - znacznie sprawniej niż przy pomocy metod
tradycyjnych - tworzyć kartoteki stanowisk archeologicznych dotyczące wybranego
regionu, okresu chronologicznego, kultury archeologicznej bądź własnego problemu
badawczego, a następnie - zarządzać tymi zbiorami danych, m.in. dokonując ich
wstępnej analizy. System ten jest szczególnie przydatny na polu archeologiczno-konserwatorskim
w skali regionalnej, zapewniając konserwatorowi pełną kontrolię nad danymi
o wszystkich stanowiskach, znajdującymi się w zasięgu jego zainteresowań.
===============================================================
ROK PROGRAM NARZĘDZIE PROGRAMISTYCZNE SPRZĘT
===============================================================
1986 System_AZP, wersja 1.0 dBASE II/ CP/M Amstrad-Schneider (8-bit)
1987 System_AZP, wersja 2.0 Clipper '87 / DOS PC XT
1989 System_AZP, wersja 2.1 " " PC AT
1990 System_AZP, wersja 2.2 " " PC 386 SX
1992 System_AZP, wersja 2.3 " " PC 386 DX
1992 System_AZP, wersja 3.0 " " " "
1993 AZP_Fox, wersja 1.0 FoxPro, wersja 2.0 / DOS PC 486
1994 AZP_Fox, wersja 1.65 FoxPro, wersja 2.5 / DOS PC 486 DX2
1995 AZP_Fox, wersja 1.8 FoxPro, wersja 2.6 / DOS PC 486 DX4
-----------------------------------------------------------------------------------------------
1996 AZP_Win, wersja 1.0 Visual FoxPro, PC Pentium
wersja 3.0 / MS Windows
===============================================================
Obecnie: ponad 60 zarejestrowanych użytkowników i około 200.000 wprowadzonych
kart ewidencyjnych AZP
===============================================================
Struktura danych
W skład systemu AZP_Fox, rel. 1.8 wchodzą dwa pliki danych w formacie *.DBF,
zwane AZP1XXXX.DBF i AZP2XXXX.DBF, gdzie XXXX = dowolna, wspólna dla obu plików
nazwa alfanumeryczna (tj. złożona z liter i / lub cyfr), nadana przez użytkownika.
Oba te pliki tworzą łącznie jedną kartotekę stanowisk o tejże nazwie. Każde stanowisko
archeologiczne jest reprezentowane przez jeden rekord w pliku AZP1XXXX.DBF oraz
tyle rekordów w pliku AZP2XXXX.DBF, ile faktów osadniczych (kategorii chronologiczno-kulturowych)
wyróżniono na tym stanowisku (maksymalnie do 13 pozycji).
Każde stanowisko wprowadzone do systemu identyfikowane jest w dwojaki sposób:
(1) miejscowość + numer stanowiska w miejscowości, np.: Poznań 15;
(2) obszar AZP + numer stanowiska na obszarze, np.: 042-25/081).
Drugi z identyfikatorów jest zindeksowany i na nim opiera się kontrola duplikacji
kart (por.: Pliki / Weryfikacja; Ekrany 22-27 na s. 50-57).
Struktura danych została utworzona w oparciu o strukturę Karty Ewidencyjnej
Stanowiska Archeologicznego (KESA). W stosunku do swego pierwowzoru, w wersji
komputerowej pominięto kilka pól o niewielkiej istotności poznawczej. W kilku
innych przypadkach (głównie tam, gdzie formularz tradycyjny zakłada wybór jednej
lub kilku spośród zamkniętej listy opcji), zastosowano metodę prostego kodowania
(pola 3, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 16, 17, 18, 19, 21, 22, 27). Zawartość tych
pól jest automatycznie dekodowana podczas wyświetlania lub wydruku danych.
STRUKTURA PLIKU AZP1XXXX.DBF
===============================================================
LP. NAZWA TYP POLA SZER. IL.M. POLE ZAWARTOŚĆ
POLA POLA DZIES. KOD. POLA
===============================================================
1 MIE tekstowe 25 miejscowość
2 GMI tekstowe 25 gmina
3 WOJ tekstowe 2 x województwo
4 NRO tekstowe 6 nr obszaru AZP
5 NSM tekstowe 3 nr stanowiska w miejscowości
--------------------------------------------------------------------------------------------
6 NSO numeryczne 3 " " na obszarze
7 NRI tekstowe 9 nr inwentarza
8 REG tekstowe 20 mezoregion geomorfologiczny
9 FIZ tekstowe 3 x jednostka fizjograficzna
10 REK tekstowe 2 x rodzaj ekspozycji
--------------------------------------------------------------------------------------------
11 WEK numeryczne 2 x wysokość " (m)
12 KEK tekstowe 12 x kierunek "
13 TER tekstowe 5 x dostipność terenu
14 GLE tekstowe 2 x gleba - określenie ogólne
15 SPE tekstowe 13 " - " specjalist.
--------------------------------------------------------------------------------------------
16 OBS tekstowe 1 x warunki obserwacji
17 POW numeryczne 5 2 x powierzchnia stanowiska (ha)
18 GES tekstowe 1 x gęstość występowania materiałów
zabytkowych na powierzchni stan.
19 ZAG tekstowe 1 x zagrożenie (T/N)
20 ZUW tekstowe 8 rodzaj zagrożenia
--------------------------------------------------------------------------------------------
21 WAR tekstowe 1 x wartość poznawcza stanowiska
22 WNI tekstowe 4 x wnioski konserwatorskie
23 DAT tekstowe 5 data badań AZP
24 AUT tekstowe 15 autor badań
25 SPR tekstowe 2 konsultant
--------------------------------------------------------------------------------------------
26 ZBI tekstowe 10 zbiory
27 ZRO tekstowe 5 x Źródła informacji o stanowisku
28 BAD tekstowe 23 historia badań stanowiska
29 LIT tekstowe 15 literatura
30 MAP tekstowe 7 nr arkusza mapy 1:10.000
-------------------------------------------------------------------------------------------
31 WSP tekstowe 11 współrzędne stanowiska na mapie 1:10.000
32 UWA tekstowe 25 uwagi
33 ILF numeryczne 2 ilość faktów osadniczych
34 SEL numeryczne 1 pole systemowe
=============================================================
** razem ** 275
=============================================================
STRUKTURA PLIKU AZP2XXXX.DBF
=============================================================
LP. NAZWA TYP POLA SZER. SKRÓTY ZAWARTOŚĆ POLA
POLA POLA WPROW.
=============================================================
1 NRF numeryczne 2 nr faktu osadniczego
2 FUN tekstowe 12 x funkcja stanowiska
3 KUL tekstowe 10 x kultura
4 CHN tekstowe 12 x chronologia
5 MAM tekstowe 16 materiały masowe
6 MAW tekstowe 16 " wydzielone
7 NRR tekstowe 9 pole systemowe (nr obszaru AZP + + nr stan. na obszarze)
=============================================================
** razem ** 78
=============================================================
Główne funkcje systemu AZP_Fox
A. Funkcje użytkownika:
A.1. Wyszukiwanie danych według dowolnych kryteriów:
A.1.1. - prostych (pojedyncza cecha, zawarta w jednym, dowolnym polu,
np: "stanowiska
kultury przeworskiej"),
A.1.2 . - złożonych (dowolna ilość cech z dowolnej ilości pól, wybranych
przez
użytkownika, np: "cmentarzyska i osady kultury łużyckiej i przeworskiej z terenu
Wysoczyzny Wrzesińskiej i Pojezierza Poznaiskiego, zbadane wykopaliskowo").
A.2. Przeglądanie wyszukanych danych na ekranie monitora: dane o pojedynczym
stanowisku są prezentowane na trzech kolejnych ekranach.
A.3. Wstępna analiza danych: tworzenie automatycznych wykazów zawartości
dowolnych pól bazy danych wraz z frekwencją każdego hasła;
A.3.1. - analiza prosta - tj. dotycząca zawartości pojedynczego pola;
możemy w ten
sposób uzyskać np. listę miejscowości, w których występują stanowiska danego
rodzaju, listę kultur archeologicznych z danego terenu itp. Wyniki analizy
pojedynczego pola mogą być również przedstawione w formie graficznej
(użytkownik ma do wyboru 15 diagramów dwuwymiarowych i 32 -
trójwymiarowe),
A.3.2. - analiza złożona - dotycząca łącznej zawartości (tj. wszystkich
odmian
współwystępowania) kilku pól (maksymalnie do pięciu). Funkcja ta pozwala
śledzić współwystępowanie interesujących nas cech, zapisanych w kilku polach
oraz jego frekwencji (np. szczegółowa struktura typów gleb, na których
występują duże osady kultury pucharów lejkowatych - tj. o powierzchni ponad
1 ha).
A.4. Wydruk dokumentów
A.4.1. - przy zastosowaniu gotowych formatów dokumentów, zawartych
w systemie
(np.: spis stanowisk na obszarze AZP, w gminie lub w miejscowości oraz pełna
karta ewidencyjna pojedynczego stanowiska),
A.4.2. - według formatu zdefiniowanego samodzielnie przez użytkownika
(możliwość
wydruku zawartości dowolnych pól bazy danych w dowolnej kolejności).
B. Funkcje administratora bazy danych:
B.1. Wprowadzanie danych: z możliwością weryfikacji
ich poprawności i sygnalizowania
błędów,
B.2. Aktualizacja danych: poprawianie, uzupełnianie lub usuwania danych,
wprowadzonych
uprzednio,
B.3. Weryfikacja poprawności bazy danych (kontrola duplikacji, usuwanie
zdublowanych
kart itp.).