Wystawa została przygotowana na zlecenie chińskiego Ministerstwa Kultury w
                ramach programu popularyzacji historii i kultury Chin w różnych częściach świata.
                Spośród ogromnej liczby zabytków wybrano kilkadziesiąt, reprezentujących
                najciekawsze i najcenniejsze przykłady chińskiej sztuki brązowniczej. Na wystawie
                prezentowanych jest 47 kopii przedmiotów wykonanych z brązu, pochodzących
	            z okresu od późnego neolitu, z czasów dynastii Xia (2100 p.n.e. - 1600 p.n.e.),
	            poprzez okres świetności tego rzemiosła w czasach dynastii Zhou (1112 p.n.e. -
	            - 256 p. n.e.), a skończywszy na zabytkach z czasów panowania dynastii Tang
	            (618-907 n.e.). Sztuka brązownictwa stanowi jedną z najświetniejszych
	            kart wspaniałej, liczącej 5000 lat, chińskiej kultury. Brązownictwo artystyczne
	            pojawiło się po raz pierwszy w czasach dynastii Xia, tj. w okresie pomiędzy ok.
	            2100 p.n.e. a 1600 p.n.e. i było kontynuowane jeszcze w czasach dynastii Han
	           (206 p.n.e. do 220 n.e.). Jednak jego największy rozkwit przypadł na okres
	           panowania dynastii Zhou (od 1112 p.n.e. do 256 n.e.). Uzdolnieni rzemieślnicy i
	           artyści stworzyli ogromną ilość prawdziwie mistrzowskich dzieł, reprezentujących
	           zarówno rozmaitość form, jak też ich stylistyczne bogactwo oraz różnorodność
	           motywów zdobniczych. Do dziś zachowało się ponad dziesięć tysięcy tego rodzaju
	           obiektów. Sławę w świecie zawdzięczają one niezwykle wysokiemu poziomowi 
	           wykonania, skomplikowanemu zdobnictwu oraz wytwornym, a zarazem prostym inskrypcjom.
 
                    Przedmioty z brązu były pierwotnie używane wyłącznie podczas uroczystych
               obrzędów. Naczynia o rozmaitych formach, a także kadzielnice, dzwony i sztylety
               stanowiły akcesoria niezbędne w ceremoniach ofiarnych. Służyły one do
	           przechowywania pokarmów i płynów - przede wszystkim wina, natomiast
	           sztylety - do zabijania składanych w ofierze zwierząt. Z biegiem czasu, dzięki 
	           wzrostowi umiejętności rzemieślników i odkryciu nowych metod wyrabiania brązów,
               zwiększyła się ich jakość i ilość. 
              
                
	                 Już na najstarszych brązach pojawiły się inskrypcje, które upamiętniały
               wielkie wydarzenia polityczne - odniesione zwycięstwa, nadania ziemi itp. Większość
               z nich zawiera bardzo krótkie teksty - imię zmarłego i datę złożenia ofiary. Znane są
               jednak także inskrypcje złożone z kilkuset znaków, z tekstami modlitw lub opisami
               ważnych wydarzeń. Do dzisiaj odczytano około dwóch i pół tysiąca tekstów zachowanych
               na starożytnych brązach.
              
                        Obiekty prezentowane na wystawie Starożytne Brązy Chińskie to kopie wybranych
                dzieł powstałych w okresie od panowania dynastii Xia po czasy dynastii Han. Większość
                z nich to obiekty odkryte w Zhouyuan w prowincji Shaanxi, na terenie nazywanym
             "ojczyzną chińskiej sztuki brązowniczej". Są one datowane na okres panowania
               dynastii Zhou. Prezentowane prace należą do kategorii obiektów rytualnych, broni, instrumentów
               muzycznych i prostych naczyń użytkowych i mogą być traktowane jako przyczynek do
               lepszego zrozumienia skomplikowanej historii Chin od okresu niewolnictwa po wczesne
               fazy społeczeństwa feudalnego.