Muzeum
Archeologiczne
strona główna
Muzeum Archeologiczne w Poznaniu
struktura
kontakt

English

portal

Bibliografia


Andrzej Prinke


ur. 5 lipca 1948 r. w Szczecinie














Wykształcenie

Magisterium na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu:
1970 r. - w zakresie archeologii (temat pracy magisterskiej: "Późny paleolit i mezolit w dorzeczu górnej Noteci");

1971 r. - w zakresie etnografii (temat pracy magisterskiej: "Możliwości porównawczego zastosowania analogii etnograficznych w archeologii").

Doktorat z archeologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1977 roku (temat pracy doktorskiej: "Neolityczne surowce kamienne w Polsce środkowo-zachodniej").

Specjalizacje:
(1) mezolit i neolit w Polsce zachodniej
(2) zastosowanie technik informatycznych
w archeologii

Zatrudnienie

Od 1970 roku pracuje w Muzeum Archeologicznym w Poznaniu, gdzie od 1983 roku pełni funkcję Konserwatora Zabytków Archeologicznych w Poznaniu.

Organizacje

Od 1993 roku - członek Grupy Roboczej ICOM-CIDOC d/s stanowisk archeologicznych (CIDOC Working Group on Archaeological Sites).

Publikacje


Liczne publikacje w pismach archeologicznych oraz etnograficznych - polskich i zagranicznych (angielskich, niemieckich, francuskich i czeskich); łącznie: 10 książek, 15 artykułów i 4 recenzje

Publikacja pracy doktorskiej: "Neolityczne surowce kamienne w Polsce środkowo-zachodniej", Warszawa-Poznań 1979 r. (wraz z J. Skoczylasem).

Działalność


Kierował badaniami wykopaliskowymi na wielu stanowiskach w Polsce, w tym na późnopaleolitycznych i mezolitycznych stanowiskach wydmowych, na cmentarzysku z masowym grobem późnoneolitycznym, na cmentarzysku z wczesnej epoki żelaza, cmentarzysku kurhanowym i osadzie wczesnośredniowiecznej.

Brał udział w badaniach wykopaliskowych w Polsce i za granicą (w Bułgarii, Danii, Niemczech, Wielkiej Brytanii i Szwecji).

1981 r.: Uczestnik polsko-algierskiej ekspedycji do Tassili-n-Ajjer (środkowa Sahara), której celem była dokumentacja prehistorycznych zabytków sztuki naskalnej - malowideł i rytów.

Od 1986 r.: Członek zespołu tworzącego programy komputerowe dla potrzeb archeologii (m.in.: AZP_Fox - baza danych o polskich stanowiskach archeologicznych, wdrożona następnie jako ogólnopolski standard w służbie ochrony zabytków).

Autor kilku instrukcji do programów archeologicznych (w języku polskim i angielskim).

Autor kilku projektów badań ratowniczych, prowadzonych na zachodniopolskim odcinku gazociągu transeuropejskiego (z płw. Jamał na Syberii - do Europy Zachodniej) oraz na kilku odcinkach planowanych autostrad w Polsce.

Gościnne wykłady na temat zastosowań techniki komputerowej w archeologii:
- Uniwersytet w Amsterdamie, Holandia (1993),
- Uniwersytet w Toronto, Kanada (1994),
- Egipska Służba Starożytnoci - Kair i Aleksandria, (1995).

Organizator ogólnopolskiej konferencji, dotyczącej zastosowania komputerów w archeologii (Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, 1995 r.). Współorganizator ogólnopolskiej konferencji poświęconej bieżącym zagrożeniom dziedzictwa archeologicznego w Polsce (Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, 1997 r.).

Uczestnik szeregu międzynarodowych konferencji:
- Kopenhaga, Kerkrade-Rolduc (Holandia),
- New Delhi, Montreal (Kanada),
- Essen (Niemcy),
- Ljubljana (Słowenia),
- Stoke-on-Trent (Wielka Brytania),
z referatami dotyczącymi zastosowania komputerów w archeologii.

Od 1994 r. - rzeczoznawca Ministra Kultury i Sztuki w zakresie dziedzictwa archeologicznego.





strona główna   do góry    

© Muzeum Archeologiczne w Poznaniu