Rodzina o dziwnym nazwisku, z którą czasami tylko kojarzymy z okazałym gmachem dzisiejszego Muzeum Archeologicznego w Poznaniu była jedną z najświetniejszych familii w dziejach Rzeczypospolitej.
Aby wynieść się ponad masy równej sobie szlachty Górkowie gromadzili w swych rękach pierwsze urzędy Wielkopolski, pewną ręką dyrygowali wyznaniowymi sporami, a niesyci rodzimych zaszczytów sięgnęli po dumny tytuł hrabiów Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Uniesieni przemożną ambicją próbowali nawet obalić dostojny tron Jagiellonów.
Z bajecznych bogactw wykupili całą niemal dzielnicę Poznania, gdzie wybudowali luksusowy pałac w stylu włoskim, skrawek Italii nad Wartą. Z ogrodu na dachach tej świetnej rezydencji spoglądać mogli na okoliczne ziemie niczym udzielni książęta w Apeninach.